Antilliaans tanken

'Oh balen, we moeten eerst nog tanken', zegt Corine.
We rijden net weg van huis.
'Tank dan gelijk hier op de kruising', zeg ik tegen haar.
'Nee joh, die is veel duurder. Ik rijd wel even door naar die andere, dat scheelt een paar cent de liter.'
'Pak deze pomp nou maar. Die prijzen schelen nauwelijks iets van elkaar.'
'Hoe kan dat nou? Verderop is-tie onbemand. Dat is toch altijd goedkoper?'
'Blijkbaar niet. Sterker nog, de laatste paar weken is die andere steeds duurder dan bij het tankstation hier op de kruising. En daarbij, je wilt toch niet nog een kwartier omrijden?'
Ze is nog niet overtuigd,maar draait even later toch het dichtstbijzijnde benzinestation op. Als ze naast pomp 6 de auto stilzet stap ik uit om de tank vol te gooien. 

'Ey meneer, mag ik jou wat vragen?'
'Hey, goeiemorgen, uiteraard mag je dat. Wat wil je weten?'
(Vanachter de pomp komt een vrolijke gast naar me toe.)
'Ik heb olie nodig, man. Dat lampje brandt. Weet jij welk merk ik moet kopen?'
'Kendall. Da's goed spul! Beste wat je kunt krijgen.'
'Thanks man.'
Hij schiet de pompwinkel in. 

Ik ben bijna klaar met tanken.
Corine is alvast naar binnen gelopen om te betalen.
Door het raam zie ik hem naar de goede olie zoeken. Ik sta nog in mezelf te grinniken om zijn prachtige Antilliaanse accent als hij weer naar buiten stuitert.
'Yo. Welke van die olie heb ik nodig. Er staan zoveel busjes.'
Hij hijst zijn korte spijkerbroek nog wat hoger op en ritst daarna z'n bodywarmer dicht. 
'Goeie vraag. Bekijk even je boekje in de auto. Daar staat vast in welke soort je nodig hebt.'
'Oh, natuurlijk. Dankjewel man.'

Hij loopt naar de auto en vraagt iets aan de vrouw achter het stuur.
Ik hang de slang terug, doe de tank dicht en loop om de pomp heen.
'En, heb je de handleiding?', vraag ik hem.
Hij staat in een boekje te bladeren.
'Ik ga het echt niet vinden hoor.' Hij wiebelt heen en weer.
'Echt hè, er staat daar binnen zo'n vrouwtje, die weet natuurlijk helemaal niks van olie.'
'Zeg eens niet van die rare dingen joh!' 
De vrouw schuift haar petje iets naar achteren. Zij bladert ook in een boekje.
'O, sorry.' Hij grimast. 'Je weet toch, als er een kerel achter de toonbank had gestaan, had hij me allang verteld welke soort ik nodig heb.'
'Je hebt de handleiding nodig', zeg ik tegen hem, 'in dit boekje ga je het niet vinden.'
'Hey, jouw vrouw heeft ook een dikke buik hè? Hij grijnst zijn tanden bloot.
'Zij is ook zwanger!', wijst hij naar de vrouw achter het stuur.
Ze bladert door, zonder op te kijken.

'Mam, ik wil een snoepje', klinkt het van achter uit de auto.
Twee jochies zitten zich daar enorm te vervelen.
'Even wachten nog. Ik zal straks iets voor jullie pakken.'
Uit het dashboardkastje vist de vrouw een ander boekje.
Ze houdt het voor mijn neus omhoog.
'Deze?' 
'Ja, dit is de handleiding.'
Ik zoek snel op 'motorolie bijvullen', maar kan het daar zo snel niet vinden.
'Verversen' levert ook niets op, het hoofdstuk over 'olielampje' werpt ook geen licht op de zaak. 

Er rijdt een vrachtwagen het tankstation op. De chauffeur stapt uit.
'Hey meneer...'
Weg is hij weer.
'Doet-ie goed', zeg ik tegen de vrouw in de auto. 'Hij zet iedereen aan het werk.'
'Ach ja, hij verkoopt altijd praatjes, de drukteschopper.'
'Maar met de olie lukt t nog niet erg.'
Ik geef haar de handleiding terug.
Op haar arm staat een groot kruis getatoeëerd. En een paar niet te ontcijferen namen.
'Dankjewel', zegt ze.
De jongens achterin de auto kijken nog steeds verveeld uit het raam.

Als ik weer in de auto zit zie ik hem binnen staan. Na een tijdje komt hij weer naar buiten, grapjes makend met de vrachtwagenchauffeur. Z'n verhaal vult hij aan met grootse armgebaren. Als hij langs de auto loopt kan ik het niet laten. 'En', roep ik naar hem, 'heb je nou de goeie olie te pakken?'
'Ah jongen, tuurlijk joh. Hartstikke makkelijk, man. Gewoon even kijken van welk jaartal die auto is en dan zie je op die fles welke je moet hebben. Chauffeurs hé, die weten dat gewoon.'
'Succes met bijvullen. Niet teveel als je motor nog warm is, da's niet zo handig.'
'Litertje man, ik doe gewoon een litertje. Thanks man en rustig aan hè, met je vrouwtje.'
Meteen grote grijns verdwijnt hij onder de motorkap.

Corine stapt de auto in.
'Wat een gast', zegt ze, terwijl ze de auto start.
'Dit zou je bij zo'n zelfbedieningspomp nooit meemaken', zeg ik tegen Corine, 'al zouden die winderige plekken zo'n Antilliaans zonnetje wel erg goed kunnen gebruiken.'